40 DAGENTIJD (Vasten)
De vastentijd is de periode van veertig dagen vóór Pasen, met uitzondering van zondag, die begint op Aswoensdag (2 maart 2022) en eindigt op Stille zaterdag (16 april), de dag vóór pasen. De drie boetepraktijken van onze christelijke traditie tijdens deze vastentijd zijn: gebed, vasten en aalmoezen geven . Om u te helpen zich beter voor te bereiden op de vastentijd, moedigen we alle parochianen aan om onderstaande vastenboodschap te lezen.
Het is een meditatie over de relatie tussen geloof en naastenliefde. Door in God en zijn liefde voor ons te geloven, geleid door de Heilige Geest, breiden we deze liefde uit naar anderen. 'De vastentijd nodigt ons uit om, door de traditionele praktijken van het christelijk leven, ons geloof te voeden door zorgvuldig en uitgebreid te luisteren naar het woord van God en door de sacramenten te ontvangen, en tegelijkertijd te groeien in naastenliefde en in liefde voor God en de naaste, niet in de laatste plaats door de specifieke praktijken van vasten, boete en aalmoezen geven."(3) Om de vastenboodschap te helpen verduidelijken en beter te begrijpen, kunnen we deze in vier delen onderverdelen: 1. Geloof als antwoord op de liefde van God, 2. Liefdadigheid als leven in geloof, 3. De onlosmakelijke onderlinge relatie van geloof een naastenliefde en 4. Prioriteit voor ons geloof.
Voor degene waarvoor het vasten nieuw is, hebben we de volgende toelichtingen om een beter inzicht te krijgen in deze tijd onderweg naar Pasen.
As
Het gebruik van as, een oud symbool van berouw, is door de Kerk aangenomen voor de liturgieën van Aswoensdag (Mis). De gebruikte as is gemaakt door het verbranden van de gezegende palmtakken van vorig jaar. As is een herinnering aan onze sterfelijkheid: "Toen formeerde de Here God de mens uit het stof van de aarde en blies de levensadem in zijn neusgaten, en de mens werd een levend wezen" (Gen. 2: 7). Onze lichamen zijn uit het niets gemaakt en zullen na onze dood tot niets terugkeren.
Op Aswoensdag benaderen we de priester en hij maakt een kruisteken met as op ons voorhoofd en zegt de woorden: "Denk eraan, mens, je bent stof, en tot stof zul je terugkeren" of "Keer je af van de zonde en wees trouw aan het evangelie. " De as-sporen op ons voorhoofd duiden op onze erkenning van de noodzaak van een diepere bekering van ons leven. Het is een symbool van boete en verdriet voor onze zonden.
Sacrament van boete of verzoening
Aangezien de vastentijd een oproep is tot een diepere bekering, een nauwere navolging van Christus, is het ook een oproep voor de gelovigen om regelmatig het sacrament van boete of verzoening te ontvangen. Het boetesacrament is voor die katholieken die al gedoopt zijn. Degenen die in het proces van officiële verwelkoming in het katholieke geloof zitten, behandelen de zonde door de viering van riten die toetsingen worden genoemd.
Genade is ons overvloedig geschonken in de sacramenten van de doop en het vormsel, maar onze menselijke zwakheid leidt ons tot gevolg dat we onze zonden moeten belijden. Het is tijdens de belijdenis dat Jezus ons vergeving en barmhartigheid schenkt en onze ziel geneest.
Hoewel het sacrament van boete alleen nodig is voor de vergeving van doodzonden , heeft de kerk altijd het veelvuldige gebruik van dit sacrament aanbevolen en geprezen, zelfs als het alleen dagelijkse zonden zou belijden. Veelvuldig belijden is in de authentieke katholieke traditie altijd beschouwd als een school van perfectie, een effectieve manier om fouten en kwade neigingen te corrigeren en om vooruitgang te boeken in deugdzaamheid.
Maar om elke dag een snellere vooruitgang op het pad van de deugd te verzekeren, willen Wij dat de vrome praktijk van veelvuldige belijdenis, die door de inspiratie van de heilige geest in de Kerk werd geïntroduceerd, ernstig moet worden bepleit. Daardoor wordt echte zelfkennis vergroot, christelijke nederigheid groeit, slechte gewoonten worden gecorrigeerd, geestelijke verwaarlozing en lauwheid worden weerstaan, het geweten wordt gezuiverd, de wil wordt versterkt, een heilzame zelfbeheersing wordt bereikt en de genade wordt vergroot dankzij de Sacrament zelf ...
Er is geen beter medicijn voor de kwalen en wonden van de ziel dan veelvuldig biechten. Wanneer iemand de belijdenis met nederigheid en oprechtheid benadert bij het onthullen van zijn zonden, Jezus Christus ziet in de persoon van de biechtvader, vergezeld van een oprecht en sterk besluit om zich te bekeren en zich af te keren van de zonde, wordt dit sacrament het meest doeltreffend. Men zal niet alleen vrijgesproken worden, maar men zal ook " sacramentele genade " ontvangen , die hem verzekert van goddelijke hulp bij het corrigeren van zijn zwakke punten, het overwinnen van verleidingen en het overwinnen van de specifieke moeilijkheden die men tegenkomt bij het beoefenen van deugd.
Gebed, vasten en aalmoezen
Gebed
Gebed is directe communicatie met God. Het is tijdens de vastentijd dat we moeten proberen onze verbinding met God te vergroten door meer te bidden. In het bijzonder voor de vastentijd zouden onze gebedsintenties kunnen zijn voor de uitverkorenen die met Pasen gedoopt zullen worden, om hun bekering te ondersteunen. We kunnen ook bidden voor degenen die het sacrament van verzoening zullen ontvangen, dat ze werkelijk hernieuwd zullen worden in hun doopverplichting.
Wat onze bedoelingen ook mogen zijn, het is belangrijk voordat we het gebed ingaan om ons zoveel mogelijk terug te trekken uit de aardse bezigheden en zorgen, en ons hart en onze geest op God te richten. Het vinden van een locatie om hierin te voorzien is belangrijk, maar zoals Jezus zei, nog belangrijker is de innerlijke geest waarmee we bidden, "... want alleen daaruit kan de ware aanbidding van God vloeien, die geest en waarheid is." Ons gebed moet vergezeld gaan van een innerlijke herinnering.
Vasten
Het katholieke Wetboek van Canoniek Recht vereist dat 18 tot 59 jaar oud vasten op Aswoensdag en Goede Vrijdag. Vasten betekent slechts één volledige maaltijd nuttigen, met tussendoortjes of kleinere maaltijden op twee andere tijdstippen van de dag. Het wordt ook aanbevolen dat die 14 jaar en ouder zich onthouden van het eten van vlees op Aswoensdag en elke vrijdag tijdens de vastentijd.
Hoewel vasten in de eerste plaats het onthouden van voedsel is, kan het zich uitstrekken tot andere zaken, zoals televisie, internet of een soort activiteit waarvan men zou afzien en die als een offer zou worden beschouwd, met als doel meer tijd aan God te geven. Vasten is meer dan een middel om zelfbeheersing te ontwikkelen, het is een hulpmiddel bij het gebed, aangezien de weeën van honger ons herinneren aan onze honger naar God.
Een andere belangrijke dimensie van vasten, zoals de profeet Jesaja opmerkt, is dat vasten zonder gedragsverandering God niet behaagt,
Ons vasten moet verband houden met onze zorg voor de minder bedeelden, degenen wier armoede hen dwingt te vasten, voor degenen die lijden onder politieke en economische onrechtvaardigheid en voor degenen die om welke reden dan ook in nood zijn.
'Jezus zelf brengt het diepe motief voor vasten aan het licht door de houding van de Farizeeën te veroordelen, die nauwgezet de voorschriften van de wet volgden, maar wiens hart ver van God was. Echt vasten, zoals de goddelijke Meester elders herhaalt, is veeleer het doen van de wil van de hemelse Vader, die 'in het geheim ziet en je zal belonen' (Mt 6,18). Het uiteindelijke doel van vasten is om ieder van ons te helpen, om de volledige gave van het zelf aan God te schenken".
Degenen die vrijgesteld zijn van vasten zijn degenen die: buiten de leeftijdsgrenzen zijn, degenen met een ongezonde geest, de zieke en zwakke, zwangere of zogende vrouwen, handarbeiders en degenen die worden geconfronteerd met bepaalde situaties van morele of fysieke onmogelijkheid om de boetvaardige discipline.
Aalmoezen geven
Het geven van aalmoezen is een teken van onze zorg voor mensen in nood en een uiting van dankbaarheid voor alles wat God ons heeft gegeven. Werken van naastenliefde en de bevordering van gerechtigheid zijn integrale elementen van de christelijke manier van leven en de vastentijd biedt ons de gelegenheid om onze naastenliefde te vergroten door aalmoezen te geven. Zoals de Katechismus van de Katholieke Kerk stelt: "... het geven van aalmoezen aan de armen is een van de belangrijkste getuigen van broederlijke naastenliefde: het is ook een werk van gerechtigheid dat God behaagt."
Het geven van aalmoezen is ook een oefening in zelfverloochening, om ons te bevrijden van onthechting van aardse goederen. De aantrekkelijkheid van materiële bezittingen en ons vaste voornemen om er geen afgod van te maken, wordt bevestigd door Jezus: "U kunt God en de mammon niet dienen" (Lc 16,13). Het geven van aalmoezen helpt ons om deze verleiding te overwinnen, zodat we kunnen inspelen op de behoeften van onze naaste en kunnen delen wat we door goddelijke goedheid hebben ontvangen. 'Volgens de leer van het evangelie zijn we geen eigenaars, maar eerder beheerders van de goederen die we bezitten: deze moeten dus niet worden beschouwd als ons exclusieve bezit, maar als middelen waarmee de Heer een ieder van ons roept om te handelen als een rentmeester van zijn voorzienigheid voor onze naaste ... ' Wanneer wij als katholieken onze liefdadigheidsdaden verrichten, beloont onze Vader in de hemel onze aalmoezen met zijn vreugde. Een ander persoonlijk voordeel dat we allemaal ontvangen als gevolg van het geven van aalmoezen is, zoals de heilige Petrus stelt: "Naastenliefde dekt een groot aantal zonden." (1 Pt 4,8) Door dicht tot anderen te naderen door aalmoezen te geven, komen we dichter tot God. Onze aalmoezen geven kan een instrument worden voor authentieke bekering en verzoening met God en onze broeders. Het geven van aalmoezen wordt dan een middel om onze christelijke roeping te verdiepen.
